เขาเป็นคนคนนึงที่ไม่ค่อยพิเศษ
เขานั้นชอบบรรเลงเป็นเสียงเพลงให้เพื่อนร้อง
ตั้งใจซ้อมเพื่อเวทีหนึ่งที่ใฝ่ฝัน
ที่เปิดให้คนดูคนเดียว
เขากังวลว่ามันจะไม่ค่อยพิเศษ
ก็เลยเขียนเป็นเพลงเพื่อให้เพียงคนนั้นฟัง
เก็บเอาไว้ไม่ให้ใครนั้นได้ยิน
และนี่คือสิ่งที่เขาเขียนเอาไว้
อยากจะบอกให้รู้จริงๆ ว่ามีฉันที่มองเธอเสมอ
เฝ้านับวันรอจะได้เจอ แค่เพียงข้างหลังมองอยู่ไกลๆ
เพราะคงไม่มีสิทธ์มากพอจะไปบอกรักให้เธอรับไว้
จะไม่รบไปกวนหัวใจ ให้ฉันอยู่ดูเธออย่างนี้ก็เพียงพอ
คงจะเดาได้ว่าเขารักใครสักคนอยู่
แต่ก็ไม่กล้าจะพูดเลยเขียนเพลงนี้เก็บไว้
แอบมองเค้าอยู่ไกลๆ มายังอย่างแสนนานซ่อนไว้ด้วยรักที่มากมาย
แล้วความจริงเริ่มจะเฉลย
เขาคือคนที่กำลังพูดอยู่ตอนนี้
มันคือฉันที่แอบรักใครสักคนอยู่
สักวันฉันคงจะได้ร้องออกไป
อยากจะบอกให้รู้จริงๆ ว่ามีฉันที่มองเธอเสมอ
เฝ้านับวันรอจะได้เจอ แค่เพียงข้างหลังมองอยู่ไกลๆ
เพราะคงไม่มีสิทธ์มากพอจะไปบอกรักให้เธอรับไว้
จะไม่รบไปกวนหัวใจ ให้ฉันอยู่ดูเธออย่างนี้ก็เพียงพอ
ก็มาถึงวันที่ฉันต้องเข้าไปทักทาย
ถามว่าเธออยากฟังสักเพลงที่ฉันแต่งไหม
ฉันจะพร้อมและทำมันออกมาให้ได้
เพื่อเธอคนนี้
อยากจะบอกให้รู้จริงๆ ว่ามีฉันที่มองเธอเสมอ
เฝ้านับวันรอจะได้เจอ แค่เพียงข้างหลังมองอยู่ไกลๆ
เพราะคงไม่มีสิทธ์มากพอจะไปบอกรักให้เธอรับไว้
จะไม่รบไปกวนหัวใจ ให้ฉันอยู่ดูเธออย่างนี้ก็เพียงพอ